Temat: styl? czy co popadnie?

Karolka_83 napisał(a):

Nie wiem czy mam swój styl, ale na pewno nigdy nie patrzyłam na to co jest akurat modne. Na pewno przez lata zmieniały mi się upodobania. Obecnie raczej noszę się na sportowo. Dżinsy długie, dżinsy krótkie, t-shirty, bluzy dopasowane, sporadycznie sweterek jakiś, nie lubię nosić sukienek i spodnic. Kolory raczej stonowane. Nie lubię wzorzystych ubrań, kwiatów, naciapanych ubrań wszystkim co komuś wpadlo do głowy. Buty sneakersy prawie cały rok, latem sandały, zima zimowe jak jest śnieg, bo jak nie to też sneakersy. Patrzę co mi się podoba i czy dobrze na mnie leży i tyle.

Berchen napisał(a):

Zoe23 napisał(a):

ImCliche napisał(a):

Z biegiem lat po prostu wiem co mi pasuje to w czym się dobrze czuje, bardziej zwracam uwagę na szycie, materiał. Czasem patrzę na ubrania sprzed lat i dziwię się jak mogłam w tym chodzić. Na pewno się zmieniło moje podejście do kusych ubrań, jak kiedyś wszystko musiało być dopasowane tak teraz wręcz przeciwnie. Co do kolorów to pozostaje od lat wierna raczej bezom, bielom, czerniom i ich odcieniom.

...i dlatego od lat wyglądasz jak ściana w urzędzie. Wstawiasz cyklicznie masę zdjęć w kolejnych ciuchach i pierwsze, co zawsze rzuca się w oczy, to koszmarna baza kolorystyczna. Ale skoro piszesz, że czujesz się w tym dobrze, to nie mam dalszych uwag.

Co do ad remu - lubię określone kolory i fasony, i od zawsze kupuję ubrania wpisujące się w moje upodobania, stąd sezonowe mody odbiegające od moich typów nijak mnie nie ruszają (może poza chwilową irytacją, że w sklepach w danym okresie niełatwo znaleźć coś odbiegającego od aktualnie promowanej mody). Służą mi kolory wyraziste i nasycone, które często tonuję szarością spódnicy. Nie znoszę wzorków, maziai i napisów na koszulkach, moje ubrania w 98% są jednolite (pozostawiam mały odsetek na jakąś kratkę). Zawsze wybiorę granat zamiast czerni, oranż zamiast żółtego i róż ponad czerwień. I nawet gdy mam na sobie stateczny i poważny granat, to zawsze przełamuję go intensywnym, rzucającym się w oczy dodatkiem w postaci np. pomarańczowych butów.

I w zasadzie tak mam od lat. Nie mam potrzeby zmiany stylu, definiowania się na nowo czy jakichś eksperymentów z ubiorem. Raczej kupię kolejną granatową spódnicę czy fuksjowy sweter - mimo posiadania podobnych w szafie. I jeszcze jedno - nie mam pojęcia, jakim typem kolorystycznym jestem, bo szczerze mówiąc nudzą mnie te typologie ;)

no i to jest piekne, tak mialam zanim sie strojowo dalam stlamsic , wpisac w tejszy kanon. Chcialabym kiedys twoje zestawy zobaczyc , musza byc piekne, eleganckie z klasa. 

Berchen napisał(a):

vegadula napisał(a):

Nosze rzeczy które mi się wizualnie podobają i w których czuje się komfortowo. Zdecydowana większość mojej szafy to sukienki. Najcześciej kupuje ubrania które są zgodne z moja analiza kolorystyczna. I to tyle :) 

ale ta analiza to akurat tobie tez odpowiada, nie ze tak ma byc to ok, takie kupuje? 

red_velvet napisał(a):

Zawsze lubiłam styl old money, nie ubrałabym natomiast panterki czy kozaczków. Nie cierpię ubrań z dużym logo, w większości kupuję ubrania z dobrych materiałów, małe logo lub wcale, nie obchodzi mnie marka. Nie kupuję już produktów ze skóry.

Jestem średniego wzrostu i noszę sukienki do kolan albo nad kolano, jak dla mnie to dłuższe jakoś optycznie skracają niskie/średnie osoby, ale niech każdy nosi co lubi. Kiedyś raczej nosiłam tylko stonowane kolory, mało wzorów i głównie chodziłam w jeansach, chociaż bardziej dla wygody, bo jeździłam dużo komunikacją miejską. Teraz uwielbiam wzorzyste ubrania, głównie motywy roślin/zwierząt. Lubię też styl pin up i delikatnie gotycki. Nie ubieram się pod typ kolorystyczny, mam w szafie mix i ubieram to, na co mam ochotę. Myślę, że w Polsce byłoby mi ciężej nosić to co chcę, mieszkam za granicą i każdy nosi, co mu się podoba i nikt tego nie komentuje.

Zoe23 napisał(a):

Berchen napisał(a):

Zoe23 napisał(a):

ImCliche napisał(a):

Z biegiem lat po prostu wiem co mi pasuje to w czym się dobrze czuje, bardziej zwracam uwagę na szycie, materiał. Czasem patrzę na ubrania sprzed lat i dziwię się jak mogłam w tym chodzić. Na pewno się zmieniło moje podejście do kusych ubrań, jak kiedyś wszystko musiało być dopasowane tak teraz wręcz przeciwnie. Co do kolorów to pozostaje od lat wierna raczej bezom, bielom, czerniom i ich odcieniom.

...i dlatego od lat wyglądasz jak ściana w urzędzie. Wstawiasz cyklicznie masę zdjęć w kolejnych ciuchach i pierwsze, co zawsze rzuca się w oczy, to koszmarna baza kolorystyczna. Ale skoro piszesz, że czujesz się w tym dobrze, to nie mam dalszych uwag.

Co do ad remu - lubię określone kolory i fasony, i od zawsze kupuję ubrania wpisujące się w moje upodobania, stąd sezonowe mody odbiegające od moich typów nijak mnie nie ruszają (może poza chwilową irytacją, że w sklepach w danym okresie niełatwo znaleźć coś odbiegającego od aktualnie promowanej mody). Służą mi kolory wyraziste i nasycone, które często tonuję szarością spódnicy. Nie znoszę wzorków, maziai i napisów na koszulkach, moje ubrania w 98% są jednolite (pozostawiam mały odsetek na jakąś kratkę). Zawsze wybiorę granat zamiast czerni, oranż zamiast żółtego i róż ponad czerwień. I nawet gdy mam na sobie stateczny i poważny granat, to zawsze przełamuję go intensywnym, rzucającym się w oczy dodatkiem w postaci np. pomarańczowych butów.

I w zasadzie tak mam od lat. Nie mam potrzeby zmiany stylu, definiowania się na nowo czy jakichś eksperymentów z ubiorem. Raczej kupię kolejną granatową spódnicę czy fuksjowy sweter - mimo posiadania podobnych w szafie. I jeszcze jedno - nie mam pojęcia, jakim typem kolorystycznym jestem, bo szczerze mówiąc nudzą mnie te typologie ;)

no i to jest piekne, tak mialam zanim sie strojowo dalam stlamsic , wpisac w tejszy kanon. Chcialabym kiedys twoje zestawy zobaczyc , musza byc piekne, eleganckie z klasa. 

Eee, niekoniecznie. Zaopatruję się w sklepach ze średniej półki cenowej; przenigdy nie kupię niczego "od projektanta", wiedząc, że płacę za logo, a nie ciuch (mam inne priorytety ;) a przy tym wszystkim - uwaga, jestem jedyną osobą na Vitalii! - nie zwracam uwagi na skład ubrań i użyte materiały; jeśli ciuch, który wpadnie mi w oko, jest miły w dotyku, to mógłby być wyściełany azbestem i dla mnie będzie ok. 

Piszesz, że chętnie chciałabyś jakiś mój zestaw zobaczyć - przypomniał mi się jakiś  twój wątek o kreacji weselnej i pamiętam mój wkład w ten wątek i zaproponowany, nieco zbyt odważny w tamtych okolicznościach, przykładowy zestaw kolorystyczny- różowe spodnie, biała góra i pomarańczowa torebka :) Właśnie tak się noszę - w jednolitych zestawach trójkolorowych. Takie lubię i takie dają multum możliwości kombinacyjnych. Dodam, że mam pracę biurową, ale nie obowiązuje mnie żaden szczególny dress code. I noszę wyłącznie spódnice, bo mam bardzo ładne łydki, a nie lubię swoich ud. Rozumiem jednak, że praca w ciągłym ruchu przy opiece  nad dziećmi wymaga innych rozwiązań ;)

red_velvet napisał(a):

Zawsze lubiłam styl old money, nie ubrałabym natomiast panterki czy kozaczków. Nie cierpię ubrań z dużym logo, w większości kupuję ubrania z dobrych materiałów, małe logo lub wcale, nie obchodzi mnie marka. Nie kupuję już produktów ze skóry.

Jestem średniego wzrostu i noszę sukienki do kolan albo nad kolano, jak dla mnie to dłuższe jakoś optycznie skracają niskie/średnie osoby, ale niech każdy nosi co lubi. Kiedyś raczej nosiłam tylko stonowane kolory, mało wzorów i głównie chodziłam w jeansach, chociaż bardziej dla wygody, bo jeździłam dużo komunikacją miejską. Teraz uwielbiam wzorzyste ubrania, głównie motywy roślin/zwierząt. Lubię też styl pin up i delikatnie gotycki. Nie ubieram się pod typ kolorystyczny, mam w szafie mix i ubieram to, na co mam ochotę. Myślę, że w Polsce byłoby mi ciężej nosić to co chcę, mieszkam za granicą i każdy nosi, co mu się podoba i nikt tego nie komentuje.

Zoe23 napisał(a):

ImCliche napisał(a):

Z biegiem lat po prostu wiem co mi pasuje to w czym się dobrze czuje, bardziej zwracam uwagę na szycie, materiał. Czasem patrzę na ubrania sprzed lat i dziwię się jak mogłam w tym chodzić. Na pewno się zmieniło moje podejście do kusych ubrań, jak kiedyś wszystko musiało być dopasowane tak teraz wręcz przeciwnie. Co do kolorów to pozostaje od lat wierna raczej bezom, bielom, czerniom i ich odcieniom.

...i dlatego od lat wyglądasz jak ściana w urzędzie. Wstawiasz cyklicznie masę zdjęć w kolejnych ciuchach i pierwsze, co zawsze rzuca się w oczy, to koszmarna baza kolorystyczna. Ale skoro piszesz, że czujesz się w tym dobrze, to nie mam dalszych uwag.

Co do ad remu - lubię określone kolory i fasony, i od zawsze kupuję ubrania wpisujące się w moje upodobania, stąd sezonowe mody odbiegające od moich typów nijak mnie nie ruszają (może poza chwilową irytacją, że w sklepach w danym okresie niełatwo znaleźć coś odbiegającego od aktualnie promowanej mody). Służą mi kolory wyraziste i nasycone, które często tonuję szarością spódnicy. Nie znoszę wzorków, maziai i napisów na koszulkach, moje ubrania w 98% są jednolite (pozostawiam mały odsetek na jakąś kratkę). Zawsze wybiorę granat zamiast czerni, oranż zamiast żółtego i róż ponad czerwień. I nawet gdy mam na sobie stateczny i poważny granat, to zawsze przełamuję go intensywnym, rzucającym się w oczy dodatkiem w postaci np. pomarańczowych butów.

I w zasadzie tak mam od lat. Nie mam potrzeby zmiany stylu, definiowania się na nowo czy jakichś eksperymentów z ubiorem. Raczej kupię kolejną granatową spódnicę czy fuksjowy sweter - mimo posiadania podobnych w szafie. I jeszcze jedno - nie mam pojęcia, jakim typem kolorystycznym jestem, bo szczerze mówiąc nudzą mnie te typologie ;)