Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dziś bardzo świeży wpis

Poczytaj wpis o prywatności. Dzielnicowy zadzwonił do niego. Ja też sama zachęcała sąsiada aby porozmawiał z dzielnicowym. Tu nie Polska, dzielnicowy to nie wróg a przyjaciel.

Jak starałam się o pracę w policji to dzielnicowy przyszedł na wywiad do mojego domu. Mama go wyrzuciła po niestosowny h pytaniach o druga rodzinę mojego ojca. Tata pracował za granicą i na wsi szły dziwne plotki. Przez 11 lat mieszkał że swoim bratem, szwagrem i pracownikami firmy, podczas gdy we wsi, co dzielnicowy zaczął potem powtarzać mamie, mówili że ma czarna żonę i dziecko. Gość przyszedł z tym do nas pytać nas o nasze zdanie na ten temat, a miał tylko sprawdzić czy jesteśmy godni zaufania aby mieć pracę cywilna w policji. Poza tym moi z ajomi mieli nieprzyjemne styczności z dzielnicowym w bydzi gdzie dochodziło do chamstwa i nadużycie władzy. Policjanci których spotykali zachowywali się jak panowie i władcy. Ja mieszkałam u policjanta na pokoju. Oczywiście nielegalnie i mieszkanie było w bardzo niskim standardzie.. Więc twoja reakcja po co zaraz dzielnicowy, też wnosi ten strach, niechęć i uprzedzenie. Więc mówię, tutaj dzielnicowy jest dla obywatela, a nie odwrotnie. Nie przyczepia się, tylko rozwiązuje problemy.

"zawsze" to niesprawiedliwe u ogólnie nie, nie sądzisz? Może "zawsze" po prostu szukasz tego w moich wpisach.

Dziękuję.