Kup dietę
Zaloguj się

Pamiętnik odchudzania użytkownika:
eszaa

kobieta, 59 lat, Wałbrzych

162 cm, 76.40 kg więcej o mnie

Postępy w odchudzaniu

Najskuteczniejsze odchudzanie w Polsce.

Masa ciała

Najskuteczniejsze odchudzanie w Polsce.

Wpisy w pamiętniku

23 lipca 2025 , Komentarze (5)

Po kontrolnej wizycie u ortopedy, w zaleceniach odstawienie kul i buta ortopedycznego. Uff :) Niestety żeby nie było tak pięknie, to moje chodzenie nadal stwarza problem i utykam. W domu bez kuli daję radę, ale na zewnątrz nadal jest niezbędna. Trochę jeszcze stopa boli, trochę puchnie i sinieje. Trzeba czasu. Póki co, rehabilitacja, na która muszę jechać się umówić. Ze swej strony stosuje kąpiele stopy w soli bocheńskiej i roluję.

Następny news, to nowy mieszkaniec naszego domu🐱

 Długo się wzbraniałam, ale cisza mnie przytłaczała i postanowiliśmy wziąć kota.

Pan Pixel ma trzy lata i jest w ciągu dnia mało absorbujący, za to potrafi szaleć w nocy. Otwiera szafy, szafki i szuflady. Szuka nie wiadomo czego. Zaczyna obgryzać kwiaty, ech. Budzi męża miałczeniem o piątej rano, bo chce jeść. Poza tym jest cichy. Na razie wzbrania się przed braniem na ręce. Nie drapie, ale unika przytulania. Głaskanie toleruje. Mamy go od poniedziałku, od pani, która wyjeżdża za granicę.

No i moja wizyta u onkologa… Wszystko w porządku, przynajmniej na razie . Operacja nie jest niezbędna, chyba że mi zaczną guzy przeszkadzać w przełykaniu.

Waga nadal na granicy 80kg, ale chyba pora żeby coś z tym zrobić…

11 lipca 2025 , Komentarze (11)

Waga stabilna, co przy zerowej aktywności fizycznej cieszy. Nie jest to poziom stabilizacji, który by satysfakcjonował, ale moje poniżej 80 kg też cieszy w pewnym stopniu. Do całkowitego wyzdrowienia jeszcze niestety daleka droga, także spacery nadal w sferze marzeń. 

Daleka podróż i spotkanie rodzinne zaliczone. Nawet nad wyraz udane. Nikt słowem nie wspomniał o tym, że jestem... większa:) Było bardzo miło i rodzinnie.

Mogłam się choć chwilowo nacieszyć zwierzakami siostry, zanim wróciłam do mojego cichego domku, bez miałczenia i szczekania.

Ojciec, którego 90 urodziny świętowaliśmy, w niezłym zdrowiu i kondycji, więc jest się z czego cieszyć.

I tak się to plecie.... powoli i spokojnie.

23 czerwca 2025 , Komentarze (2)

Dziś byłam na zdjęciu szwów. Wszystko goi się prawidłowo i następna kontrola za miesiąc. Stopa jest sina i spuchnięta, ale lekarz uspokaja, że tak ma być, hmm. Mam nadal siedzieć z nogą w górze, co też robię od powrotu do domu. Zajefajne życie...

Muszę nadal chodzić w takim seksownym bucie :)

ale już tylko z plasterkiem na ranach, nie bandażem. I wreszcie mogę normalnie umyć stopę pod bieżącą wodą, a nie tylko myjką.

Waga o dziwo nie wzrosła. Jest duża, ale stabilna. Dziś po kawie 79kg i pewnie było by mniej, ale świętowaliśmy w zeszłym tygodniu moje imieniny i urodziny syna, więc słodkiego było opór. Eklerki i banatoffi :) No i sobotnia lazania, też zwykle powoduje wzrost wagi.

Jedyne wyjście, to żreć mniej, ale jak się tylko siedzi i nic nie robi, to to jest trudne. Brak zajęcia wzmaga apetyt.

no i co zrobisz, jak nic nie zrobisz...

17 czerwca 2025 , Komentarze (10)

Od wczoraj, wreszcie, mogę stanąć na operowanej stopie. W specjalnym bucie i przy pomocy balkonika, ale już nie boli. Mogę "chodzić", nie skakać na jednej nodze. Yupi. Teraz będzie już tylko lepiej z każdym dniem i przestanę być tak zależna od innych. Ale fajnie by było, żeby poranna kawa przynoszona do łózka weszła mężowi w krew :) 

W poniedziałek jadę na zdjęcie szwów. Na razie zmieniam codziennie opatrunek i robię sobie zastrzyk w brzuch.

Waga nieznana. Czuję się koszmarnie grubo. Nie spalam, a przecież jem. Siedzę cały dzień na doopie i jedynie krótki spacerek do wc jest moją aktywnością. Koszmar. 

Na początku lipca mam rodzinna imprezę i jestem podłamana. Myślałam, że założę jedną z trzech moich sukienek na taką okazję, ale wszystkie trzy są za ciasne, Ratunku. 

Schudnąć do tego czasu, już nie schudnę, bo musiałabym przestać jeść. A jem dietetycznie, jak przedtem, tylko kurcze, jak to spalić...

8 czerwca 2025 , Komentarze (16)

Jestem już po operacji i w domku:) kosztowało milion monet, ale migusiem sprawa załatwiona. W szpitalu tylko trzy dni i wypis. Nie wyobrażałam sobie siedzieć dwa lata w domu i czekać na termin z nfz.

Teraz tylko wrócić do sprawności, a to też musi potrwać. Dalej więc siedzenie w domu. Chodzenie o kulach nie wchodzi w grę, bo nie mam na to siły. Ledwo dokuśtykałam do domu od auta pod klatką. Wysiłek nadludzki. Dobrze, że jest podjazd dla wózków, bo pokonanie schodów niewykonalne. Wychodzą nadprogramowe kilogramy, wrr. Nie wiem czy coś schudłam w szpitalu, bo karmili całkiem dobrze, a zważyć się nie mam jak, bo gipsowa szyna na nodze swoje waży.

nie mam fotki jak to teraz wygląda, ale haluksa nie ma:) są trzy szwy. Jeden poniżej dużego palca i dwa obok, bo poza haluksem była korekta płaskostopia poprzecznego.

A co tam u was, chudzinki? :) lecę poczytać.

==================================================================

EDIT. właśnie mi sąsiad pożyczył chodzik. no teraz to będę zasuwać po chałupie:)

28 maja 2025 , Komentarze (24)

Trudno mi zaakceptować, że nie mogę chodzić. Ta świadomość mnie dobija. Nastał czas niedołężności. Wczoraj musiałam iść do lekarza, nadreptałam, kulejąc, 7tys kroków i dziś umieram. Boli stopa, boli biodro. Jedyne wyjście to nie wychodzić z domu. Nie zawsze się da.

Jutro musze jechać na kwalifikacje do operacji haluksa, do sąsiedniej mieściny. Znów trzeba będzie chodzić. Nie wiem jak dam radę. Wspomogę się kulą, bo to daje ulgę, ale już całkiem poczuje się jak starowinka.

Przestałam wierzyć, że schudnę. Bez ruchu, to mało wykonalne.

Wczoraj odszedł mój 16letni pies. Bardzo cierpiał, ale nie udźwignęłabym psychicznie, gdybym go uśpiła. A myślałam o tym. Kilka dni czuwania i zrywania się na najmniejszy jęk bólu, próbę wstania. Ostatnią noc leżałam na podłodze obok niego... Już nic go nie boli...

15 maja 2025 , Komentarze (4)

Kolejny raz się zawzięłam. Dieta idzie w miarę, ale muszę liczyć kalorie. To dla mnie największa motywacja, żeby nie przekroczyć zanadto limitu, ładując do paszczy za dużo. A zdrowe żarcie, nie równa się mało kalorii. Coś wreszcie kliknęło i jem mniej. Dziś wybitnie mniej, bo na śniadanie miałam czas dopiero po 14stej, więc jeden posiłek przepadł.

Trafiłam w biedronce na rewelacyjny dżem, który ma w 100g, tylko 28kcal :) i to akurat w chwili, kiedy mi faza na dżem przeszła. No ale mam i jak mnie dopadnie na słodkie, to jest się czym poratować. Sytuacja słodyczowa stabilna. od świąt nie tykam ich i już. nie ciągnie mnie najnormalniej do słodyczy. Nawet banany poszły w odstawkę, szok.

Niestety z ruchem kiszka, bo mnie dopadła niemoc i nawet spacer do biedry/1,5km/ jest wyzwaniem. 

Jakieś dwa tygodnie temu zaczęła mnie pobolewać lewa stopa,/ta poduszka poniżej palców/ ból się nasilał z każdym dniem, aż zaczęłam kuleć z bólu. Maść przeciwzapalna guzik dała, więc poszłam do ortopedy po pomoc. Prywatnie oczywiście i na szczęście mam blisko jego gabinet.

Diagnoza wstępna- płaskostopie powstałe przez haluksa, w perspektywie operacja na tegoż, a póki co rtg i wkładki ortopedyczne. Do tego lek przeciwzapalny i moczenie stopy w soli boheńskiej.

Mam nadzieję, że te wkładki ortopedyczne pomogą, bo jestem praktycznie uziemiona w domu. 

I jak tu się ruszać, jak nie ma jak.

3 maja 2025 , Komentarze (16)

Stoję w miejscu, zamiast chudnąć.

który to już raz... 

Poświąteczny balast, prawie w całości, pozostał i tak sobie trwamy w zawieszeniu. Niby jem dietetycznie, ale deficyt nie zachowany. 

Jem za dużo, czyli klasyka.

Od świąt nie tknęłam niczego słodkiego, co uważam za jedyny sukces.

Motywacja poszła w siną dal, mimo że jest milion powodów, żeby schudnąć.

W lipcu mam się widzieć z chudą siostrą i pewnie też dalszą rodziną, a tu pojawi się taka jedna z nadwagą, błeh. 

Głupio mi wychodzić do ludzi, kiedy jestem jaka jestem.

Musiałam kupić większe ubrania i teraz jest to rozmiar 3XL, koszmar.

Nawet legginsy zrobiły się za małe/ciasne, szok.

Jako tako wyglądam w sukienkach, ale tu problemem są obcierające się, grube uda, wrrr

Nie wiem co mogłoby dać mi kopa, żebym wzięła się za siebie...

10 kwietnia 2025 , Komentarze (9)

Szukałam i wreszcie znalazłam. Trafiłam wreszcie na pizzę, która ma mało kalorii i mało węgli. Yess. Zrobiłam sobie dziś na obiad i mimo znikomej ilości kalorii, najadłam się. 

Prosty skład, łatwe wykonanie, normalnie szok. I w dodatku chwila moment gotowa, bo robi się na patelni. Dodałam jeszcze pieczarki i cebulę, zioła, ale ich nigdy nie liczę.

Zostawiam linka do stronki, na której znalazłam https://web.vitalia.pl/przepis-...

8 kwietnia 2025 , Komentarze (13)

Byłoby dziś idealnie

gdyby nie wieczorne gastro. Nie wiem co to za ciąg, ale mnie dopadł wilczy głód. 

Kolacja, to dwa puddingi białkowe i orzechy włoskie i byłby limit kalorii na dziś. Ale potem... coś zaczęło za mną chodzić.

Padło na czekoladę. U mnie innej niż gorzka nie uświadczysz, więc poszła ta gorzka. Prawie cała tabliczka. Było mi mało, coś bym jeszcze wciągnęła. Chodzę, patrzę, a tu stoi smutna, rozpoczęta puszka brzoskwiń w lodówce. No to zabrałam się za nią i jak prawie cała była, tak opróżniłam do cna, razem z syropem. Noooo, wreszcie ulga i pełny brzuszek.

Winę upatruję w mniejszej niż zwykle ilości spożytego białka. I węglowodanowe śniadanie i obiad. Ani jednego jajka dziś nie zjadłam, więc dzień zgoła inny niż dotychczas.

Na śniadanie- trzy grzanki z pieczarkami i mozarellą, a na obiad- makaron z twarogiem, na słodko. Pysznie, ale widać musze jaja wcinać.

Waga nieciekawa, bo weekend był z pizzą i niedzielnym ciastem.

Idę gotować jaja na jutro...

  • Pobierz aplikację
  • Pobierz z Google Play Pobierz w App Store

© Bebio 2005-25. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.