Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
rowerem na wyspę

Głupoty gadasz, pomyślałaś kiedyś, że wśród nas są też osoby ograniczone ruchowo i np widuję często dzięki tej niepotrzebnej ingerencji szczęśliwe babcie z chodzikami, ludzi na wózkach. . Co rozumiesz przez to, że drzewa są zagrożeniem dla spacerowiczów? Przecież to też ingerencja.

Miło, że od razu z grubej rury – „głupoty gadasz” to zawsze świetny punkt wyjścia do merytorycznej dyskusji :D Ale skoro już jesteśmy przy konkretach: to, że gdzieś położono asfalt i ktoś z tego korzysta, nie oznacza jeszcze, że każda ścieżka w lesie musi być nim zalana. Nigdzie nie napisałam, że trzeba usuwać wszystkie udogodnienia – tylko że można zostawić choć część tras naturalnych (może w Holandii takie są, nie wiem, nie mieszkam tam). Bo w lesie, wyobraź sobie, ludzie też chodzą dla kontaktu z przyrodą, a nie po to, by spacerować po czymś, co przypomina obwodnicę. Oczywiście rozumiem potrzeby osób z ograniczeniami ruchowymi i nigdzie nie pisałam, że trzeba wszystko zalać błotem i zasypać korzeniami. Równoległa, naturalna ścieżka to nie wymysł z kosmosu, tylko miejsce dla tych, którzy cenią sobie kontakt z przyrodą nieco bardziej dziką niż ta spod walca - i to jest tylko i wyłącznie mój punkt widzenia. Co do drzew – tak, niektóre są zagrożeniem (stare, spruchniałe, które przy delikatnym podmuchu wiatru mogą runąć bez ostrzeżenia). Lub wystające korzenie, o których wspominala Babok. I tak, to też ingerencja – tylko że punktowa, a nie totalna. Choć zdaję sobie sprawę, że w epoce, gdy natura musi się dostosować do człowieka, nie odwrotnie, taka myśl może brzmieć GLUPIO. Fajnie, że zauważasz babcie z chodzikami – szkoda, że nie widzisz tych, którzy chcieliby przejść się po ściółce, a nie betonie. Pozdrawiam – mimo wszystko – z lasu, który jeszcze pachnie igliwiem, nie smołą xD

Babok, ja bardzo szanuję Twoją perspektywę i cenię punkt widzenia, mimo że jest on często sprzeczny z moimi poglądami. Doceniam szczególnie to, że zwracasz uwagę na dostępność lasów dla osób z ograniczeniami. I rozumiem że z tych udogodnień korzysta wiele osób i jak dużą różnicę spełniają w codziennym funkcjonowaniu. Może się nie wyraziłam zbyt jasno - mój komentarz to nie była krytyka samej idei sciezek, a bardziej hm...estetyki i równowagi w przyrodzie :)

A tak w większym skrócie myślowym, nie chciałabym by lasy zaczęły zamieniać się hurtowo w parki :) czy moje obawy są słuszne? Nie wiem, ale chętnie się dowiem :)

Babok, wróciłam do Twoich wpisów z wycieczki, przesledzilam, rozumiem co masz na myśli. Ale... Co kraj to obyczaj i nie mieszaj tutaj Polski, mentalności, bo to nie o polskość się rozchodzi w tym momencie (a lubisz wszystko argumentować bycie Polaczkiem, który życzy każdemu źle). Jak wiesz, mieszkam w Niemczech, i tak jak Ty zaczęłaś przesiąkać holenderską kulturą oraz zwyczajami, tak ja mam swój niemiecki akcent światopoglądowy. Jak pewnie wiesz, Niemcy mają bzika na punkcie wędrówek - całymi rodzinami jeżdżą zdobywać nowy szlak spacerowy, w ramach rozrywki. I jakbyś takiemu Niemcowi pokazała beton w lesie, zacząłby się również pukać w czoło. Więc nawiązywanie do mojego (albo i naszego) pochodzenia nie jest zbyt trafne. Ważna jest równowaga i skoro w Holandii jest miejsce zarówno dla miłośników dzikej przyrody, jak i obszary zagospodarowane dla starszych lub z różnymi ograniczeniami fizycznymi - dobra inicjatywa. To, że mnie OSOBISCIE kłuje w oczy, to już mój problem, moja sprawa, i to ja mam problem Z ODBIOREM wizualnym. Ale tak na przyszłość: nie zakładaj, że każdy Twój wpis czytam, bo tak nie jest. Zwykle robię to wyrywkowo, gdy zainteresuje mnie tytuł. Pozdrawiam :)

Mnie tu się rozchodzi o estetykę, nie sama inicjatywę, bo wydaje mi się, że moją niechęć argumentujesz czymś, co zupełnie odbiega od mojej wizji świata. To chodzi tylko o nawierzchnię, która niekomponuje się z otoczeniem i z lasu robi park. A pewnie daloby się to rozwiązać w ładniejszy sposób :)

Wybacz, że napisałam, że głupoty gadasz, po prostu to była pierwsza myśl 😁🫤nie zawsze muszę być idealna i przyznaję się. Teraz po przeczytaniu rozumiem wszystko. Też kocham lasy i wertepy, trawę i wyboje bardziej od asfaltu.

Żanetko, trochę rozumiem oburzenie, ponieważ nie wyraziłam się zbyt jasno :) ale w sumie to fajny temat na dłuższą rozmowę i szukanie kompromisów. Może egzystuje już nawierzchnia bardziej naturalna, którą dałoby się wkomponować w otoczenie :)